Hinduski znane są z mocnych, lśniących włosów. Jaki jest ich sekret? Przede wszystkim zamiłowanie do surowców kosmetycznych naturalnego pochodzenia, stosowanych na przestrzeni tysiącleci. Tak właśnie jest z shikakai.

Pochodzenie shikakai

Shikakai to określenie w języku hindi odnoszące się do niewysokiego drzewa Acacia concinna, spotykanego na subkontynencie indyjskim, głównie w jego południowej części. Roślina należy do rodziny bobowatych, a więc tej samej, do której zalicza się również fasolę, groch, lukrecję czy soję. Shikakai dobrze znane jest mieszkankom Indii już od starożytności jako naturalny i skuteczny środek do oczyszczania i pielęgnacji skóry głowy i włosów.

Shikakai w kosmetyce

Surowcem stosowanym w kosmetyce jest proszek otrzymywany poprzez wysuszenie i zmielenie orzechów wyłupywanych ze strąków. I choć korzystne właściwości wykazują również ekstrakty z liści i kory, to właśnie proszek z orzechów i powstające na jego bazie kosmetyki są najbardziej znane. W medycynie tradycyjnej napar z liści używany jest do zwalczania gorączki malarycznej.

Głównym składnikiem aktywnym są saponiny, czyli naturalne substancje zmydlające. Nic więc dziwnego, że proszek shikakai używany jest do usuwania zanieczyszczeń z włosów. Ale jego zastosowanie nie ogranicza się wyłącznie do oczyszczania. Shikakai działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo (silne właściwości przeciwgrzybicze potwierdzają badania [1]).

Charakteryzuje się lekko kwaśnym pH i nie narusza płaszcza hydrolipidowego skóry. Reguluje wydzielanie sebum, wzmacnia cebulki i pobudza wzrost włosów. Szampony z shikakai szczególnie polecane są więc w przypadku łupieżu, łojotokowego zapalenia skóry głowy, nadmiernego przetłuszczania się pasm, a także w przypadku skóry wrażliwej, która łatwo ulega podrażnieniom.

Kosmetyki z shikakai są również pomocne w leczeniu łuszczycy i egzemy.

[1] V. Natarajan, S. Natarajan, Antidermatophytic Activity of Acacia concinna.