Łupież to jedno z najczęściej występujących i najbardziej uciążliwych schorzeń dermatologicznych. Wiąże się z nim nie tylko obecność nieestetycznie wyglądających łusek, ale również występowanie uporczywego świądu, a nawet osłabienie włosów.

Przyczyny łupieżu

Mimo powszechności problemu i wielu badań mu poświęconych, specjaliści wciąż nie potrafią jednoznacznie odpowiedzieć, jaka przyczyna leży u podstaw łupieżu. Zwraca się jednak uwagę na kilka czynników, które mogą odgrywać istotną rolę w jego powstawaniu.

Przede wszystkim – u osób zmagających się z łupieżem stwierdza się przyspieszone rogowacenie komórek naskórka. Cykl odnowy naskórka u osób zdrowych trwa ok. 28 dni, natomiast w przypadku występowania łupieżu skraca się on nawet do 7 dni. W efekcie dochodzi na nagromadzenia martwych komórek, które tworzą charakterystyczne dla schorzenia łuski. W przypadku łupieżu suchego (zwykłego) są one białe i osypują się na ramiona. Przy łupieżu tłustym są one większe, o żółtawym kolorze i mocno przylegają do skóry głowy.

Jednym z kluczowych czynników, na który zwraca się uwagę, jest aktywność drożdżaków Malasezzia (dawniej Pityrosporum). Grzyby te są naturalnym składnikiem mikroflory skóry głowy człowieka, problem pojawia się dopiero wtedy, gdy dochodzi do ich nadmiernego namnożenia (przy łupieżu ich ilość zwiększa się nawet dwukrotnie). Pożywką dla drożdżaków jest produkowane przez gruczoły łojowe sebum, same natomiast wytwarzają wydzielinę (kwasy tłuszczowe), która podrażnia skórę. Im łojotok jest bardziej nasilony, tym grzybów jest więcej, a w rezultacie – tym bardziej podrażniona jest skóra. W dalszej kolejności może dojść do powstania stanu zapalnego. Co więcej, specjaliści sądzą, że u niektórych osób zwiększona jest wrażliwość na produkowane przez Malasezzia wydzieliny, a tym samym – są bardziej podatne na występowanie łupieżu, który może wielokrotnie nawracać. Stawiane są również hipotezy, że to właśnie obecność drożdżaków zaburza proces rogowacenia naskórka.

Problem nasilać mogą błędy pielęgnacyjne (np. stosowanie zbyt dużej ilości środków do stylizacji, niedokładne spłukiwanie szamponu) czy niewłaściwa dieta (np. niedobór cynku). Nie bez znaczenia są czynniki, które prowadzą do wzmożonej produkcji łoju, takie jak zaburzenia w gospodarce hormonalnej czy stres.

Łupieżu nie należy lekceważyć. Choć naukowcy nie są zgodni co do tego, czy bezpośrednio przyczynia się do wypadania włosów, to na pewno może wpłynąć na ich osłabienie.

Naturalne sposoby na pozbycie się łupieżu

Biorąc pod uwagę możliwe przyczyny łupieżu, jego leczenie zewnętrzne powinno polegać na zastosowaniu środków o działaniu: przeciwgrzybiczym, przeciwzapalnym, hamującym łojotok, łagodzącym podrażnienia i świąd, obniżającym pH skóry (drożdżakom sprzyja odczyn zasadowy). W ich poszukiwaniu warto skierować się ku naturalnym surowcom, szczególnie tym, które medycyna ajurwedyjska zna od tysiącleci.

Shikakai

Shikakai, czyli Acacia concinna, to drzewo występujące na obszarze subkontynentu indyjskiego. Orzechy wyłuskiwane z łupin od wieków cenione są przez Hinduski jako naturalny surowiec pielęgnujący włosy. O takim zastosowaniu zadecydowały saponiny – związki o działaniu zmydlającym.

Shikakai posiada lekko kwaśne pH, hamuje nadaktywność gruczołów łojowych i działa przeciwgrzybiczo [1]. Ochrania więc naturalny płaszcz hydrolipidowy pokrywający skórę, przyczynia się do zmniejszenia ilości wydzielanego sebum i hamuje namnażanie się drożdżaków.

Kosmetyki do włosów z shikakai  ↓ ↓ ↓

Aritha

Aritha to kolejny naturalny surowiec, którego głównym bogactwem są saponiny. Sproszkowane orzechy indyjskiego drzewa Sapindus mukorossi od dawna stosowane są do oczyszczania włosów i skóry głowy. Działają przeciwzapalnie i przeciwgrzybiczo [2] oraz regulują pracę gruczołów łojowych, wpływają więc na wszystkie czynniki, które uważane są za kluczowe dla rozwoju łupieżu.

Kosmetyki do włosów z arithą  ↓ ↓ ↓

Methi

Methi, czyli kozieradkę lekarską (Trigonella Foenum Graecum), spotkać można głównie na obszarze Azji i Europy Wschodniej. Jej właściwości znane były nie tylko tradycyjnej medycynie indyjskiej – z dobroczynnego działania kozieradki korzystał ponoć sam Tutenchamon, w którego grobowcu zostały odnalezione nasiona rośliny.

W nasionach tych obecne są m.in. saponiny, flawonoidy, taniny, substancje śluzowe, sole mineralne i witaminy (np. B3, czyli niacyna). Ekstrakty działają przeciwzapalnie, łagodzą podrażnienia, pobudzają mikrokrążenie i ograniczają produkcję łoju. Methi nie tylko wzmacnia włosy i przyspiesza ich porost [3], ale również ogranicza łupież [4].

Kosmetyki do włosów z kozieradką  ↓ ↓ ↓

Tulsi

Tulsi, czyli bazylia azjatycka (Ocimum tenuiflorum), występuje głównie na terenie Indii i Malezji. Jest rośliną czczoną przez hinduistów, dlatego nazywana jest też świętą bazylią, a w medycynie ajurwedyjskiej określana jest także mianem „królowej ziół”.

Surowcem są liście rośliny, zawierające m.in. saponiny, flawonoidy, taniny, olejki eteryczne, sole mineralne i witaminy (m.in. A i C). Wyciągi z tulsi działają przeciwgrzybiczo, przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie i przeciwbakteryjnie, regulują pracę gruczołów łojowych. Badania potwierdzają działanie przeciwłupieżowe [5]. Ekstrakty łagodzą też towarzyszące schorzeniu podrażnienia i świąd.

Kosmetyki do włosów z tulsi  ↓ ↓ ↓

Amla

Amla (Emblica officinalis), nazywana też indyjskim agrestem, to niewielkie drzewo, zajmujące bardzo ważne miejsce w medycynie ajurwedyjskiej. Owoce amli wyróżniają się wysoką zawartością witaminy C (średnio 3000 mg w owocu). Obecne są również taniny, sole mineralne i aminokwasy.

Ekstrakty z amli działają przeciwgrzybiczo, antyoksydacyjnie i przeciwzapalnie, ograniczają nadprodukcję łoju, łagodzą podrażnienia i świąd, wzmacniają włosy. Z uwagi na bogactwo witaminy C – obniżają pH skóry, hamując w ten sposób namnażanie się drożdżaków. Badania potwierdzają, że mieszanki ziołowe z Emblica officinalis wykazują działanie przeciwłupieżowe [6]. Amla znana jest także jako naturalny środek zapobiegający przedwczesnemu siwieniu.

Kosmetyki do włosów z amlą  ↓ ↓ ↓

Neem

Neem, czyli miodla indyjska (Azadirachta indica), podobnie jak amla, uznawana jest przez ajurwedę za jedną z najcenniejszych roślin. Drzewo porasta podzwrotnikowego obszary Azji. Surowcami wykorzystywanymi w celach leczniczych i kosmetycznych są przede wszystkim nasiona, z których tłoczony jest olej, i liście. Najważniejszymi składnikami aktywnymi są terpeny i flawonoidy, a olej zawiera ponadto kwasy tłuszczowe, wśród których dominuje (53% ogółu kwasów) nienasycony kwas oleinowy.

Olej i wyciągi z liści neem działają przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo, przeciwbakteryjnie i antyoksydacyjnie. Ograniczają łojotok i wzmacniają cebulki włosów. Badania potwierdzają skuteczność ekstraktów z neem w zwalczaniu łupieżu [7] – hamują namnażanie drożdżaków odpowiedzialnych za jego powstawanie.

Kosmetyki do włosów z neem  ↓ ↓ ↓

Bhringraj

Bhringraj (Eclipta alba) to roślina od wieków doskonale znana mieszkankom Indii i Chin, które sięgają po wyciągi z niej w celu wzmocnienia pasm. Już sama nazwa sugeruje jej działanie – „bhringraj” w hindi oznacza „władca włosów”. W ekstraktach z liści obecne są m.in. flawonoidy, witamina C i barwniki – eumelanina i lawsonia.

Bhringraj nie tylko zapobiega wypadaniu włosów, wykazując się nawet większą skutecznością niż minoxidil [8], powszechnie stosowany w preparatach przeciw łysieniu, ale także pomaga zwalczać łupież [6]. Właściwości te wynikają z działania przeciwgrzybiczego i łagodzącego oraz ze zdolności do stymulowanie cebulek do wytwarzania nowych włosów. Z uwagi na obecność naturalnych pigmentów wyciągi zalecane są również do pasm siwiejących.

Kosmetyki do włosów z bhringraj  ↓ ↓ ↓

Brahmi

Brahmi to określenie w języku hindi odnoszące się do bakopy drobnolistnej (Bacopa monnieri), wieloletniej rośliny występującej na terenie Azji Południowej, Południowo-Wschodniej i Ameryki Południowej. W ekstraktach z brahmi obecne są m.in. saponiny, flawonoidy i fitosterole. Wyciągi wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i antyoksydacyjne, regulują pracę gruczołów łojowych. Zalecane są zarówno w przypadku łupieżu, jak i włosów osłabionych i wypadających.

Kosmetyki do włosów z brahmi  ↓ ↓ ↓

Henna

Henna to zarówno nazwa rośliny – lawsonii bezbronnej (Lawsonia inermis) – występującej na tropikalnych terenach Azji i Afryki, jak i określenie odnoszące się do pozyskiwanego z jej liści i pędów barwnika, stosowanego do farbowania włosów i wykonywania rysunków na ciele. Ekstrakty z henny zawierają m.in. flawonoidy i taniny. Działają przeciwgrzybiczo, przeciwzapalnie, ściągająco i antyoksydacyjnie, zalecane są więc szczególnie w przypadku włosów ze skłonnością do przetłuszczania się i łupieżu.

Kadzidłowiec Cartera

Kadzidłowiec Cartera (Boswellia carteri) to niewielkie drzewo występujące w południowej części Półwyspu Arabskiego i na terenie Somalii. Z jego naciętej kory wypływa żywica, która – po zestaleniu – nosi nazwę olibanum (jest to jeden z podstawowych składników kadzidła). Ekstrakty z żywicy zawierają m.in. kwasy bosweliowe i olejki eteryczne. Warto po nie sięgać w przypadku łupieżu, głównie z uwagi na silne działanie przeciwzapalne i antyseptyczne.

Oliwa z oliwek

Oliwa to olej tłoczony na zimno z miazgi owoców oliwki europejskiej (Olea europaea), niewysokiego drzewka rosnącego w klimacie śródziemnomorskim. Największym bogactwem oliwy są nienasycone kwasy tłuszczowe, wśród których dominuje kwas oleinowy (70%). Obecny jest również kwas linolowy (10%), stanowiący naturalny składnik wytwarzanego przez gruczoły łojowe sebum. Oliwa zawiera także witaminy (m.in. E i K) i flawonoidy.

Oliwa z oliwek zalecana jest nie tylko w przypadku włosów suchych, łamliwych, zniszczonych. Wcieranie jej w skórę głowy uzupełnia naturalny płaszcz hydrolipidowy, którego naruszenie – np. na skutek błędów pielęgnacyjnych – może skutkować podrażnieniami i łupieżem.

Olej ze słodkich migdałów

Olej tłoczony jest na zimno z nasion migdałowca pospolitego (Prunus dulcis), niewielkiego drzewa występującego głównie na obszarze Azji, ale także w Ameryce Północnej i w Europie. Cieszy się ogromną popularnością jako naturalny środek pielęgnujący skórę i włosy.

Najważniejszymi składnikami oleju ze słodkich migdałów są nienasycone kwasy tłuszczowe: oleinowy (70% ogółu kwasów) i linolowy (21%). Zawarte są w nim także flawonoidy, witamina E, fitosterole i sole mineralne (m.in. magnez i potas). Olej wygładza włosy, odbudowuje płaszcz hydrolipidowy, łagodzi stany zapalne skóry głowy i związany z nimi świąd, wzmacnia cebulki i, co potwierdzają badania [9], pobudza porost włosów.

Olej rycynowy

Olej rycynowy tłoczony jest z drobnych nasion rącznika pospolitego (Ricinus communis), krzewu pochodzącego z Azji i Bliskiego Wschodu, ale występującego obecnie na wielu terenach w klimacie podzwrotnikowym i tropikalnym. Znany jest w medycynie przede wszystkim z uwagi na działanie przeczyszczające, które wynika z obecności kwasu rycynolowego (80% składu). Olej zawiera także nienasycone kwasy tłuszczowe, sole mineralne i witaminę E. Wzmacnia włosy, a z uwagi na działanie przeciwgrzybicze i przeciwzapalne – pomaga przy łupieżu i podrażnieniach skóry głowy.

Olej kokosowy

Dużą popularnością wśrod zwolenników naturalnej pielęgnacji włosów cieszy się również olej kokosowy, tłoczony na zimno z kopry, czyli miąższu orzechów rosnących na palmie kokosowej (Cocos nucifera). Zawiera witaminy E i K, sole mineralne (m.in. żelazo), ale przede wszystkim – kwasy tłuszczowe, wśród których dominuje nasycony kwas laurynowy.

To właśnie kwas laurynowy sprawia, że olej kokosowy pomaga w walce z łupieżem. Związek ten wykazuje się bowiem silnym działaniem przeciwgrzybiczym i przeciwbakteryjnym. Ponadto olej wzmacnia i odżywia pasma, które często w przypadku łojotokowego zapalenia skóry głowy i łupieżu są znacznie osłabione. Badania potwierdzają [10], że składniki oleju kokosowego docierają do najgłębszych warstw włosa.

Olejek z czarnuszki

Ciemny, dość gęsty olejek o korzennym aromacie pozyskiwany jest z drobnych nasionek czarnuszki siewnej (Nigella sativa), niewielkiej rośliny spotykanej na terenie Azji, Europy i północnej Afryki. W jego składzie dominują cenne nienasycone kwasy tłuszczowe: linolowy (ok. 60% ogółu kwasów), oleinowy (ok. 20%) i – rzadko spotykany w przyrodzie – kwas eikozadienowy (ok. 2,5%). Obecne są także nasycone kwasy tłuszczowe (m.in. palmitynowy) olejki eteryczne, witaminy (m.in. E i z grupy B), sole mineralne (m.in. cynk, selen), flawonoidy, fitosterole i aminokwasy. Nic więc dziwnego, że olejek z czarnuszki w starożytnym Egipcie nazywany był „złotem faraonow”.

Olejek zalecany jest w przypadku włosów osłabionych i wypadajacych, a przede wszystkim – z uwagi na obecność kwasu linolowego oraz ze względu na działanie przeciwgrzybicze i przeciwzapalne – przy przetłuszczaniu się pasm, łojotokowym zapaleniu skóry głowy i łupieżu.

Olej laurowy

Olej laurowy otrzymywany jest z liści wawrzynu szlachetnego (Laurus nobilis). Laur, bo pod taką nazwą jest powszechnie znany, to wiecznie zielone drzewo rosnące w klimacie śródziemnomorskim. Olej zawiera m.in. sole mineralne, olejki eteryczne i chlorofil. Działa przecigrzybiczno, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i ściągająco, zalecany jest więc w przypadku łupieżu i łojotokowego zapalenia skóry głowy. Pomaga także wzmocnić osłabione włosy – olej pobudza mikrokrażenie, wspomagając odżywienie cebulek.

Olejek z mirtu

Olejek z mirtu posiada charakterystyczny kamforowy zapach. Otrzymywany jest na drodze destylacji wodnej z liści mirtu zwyczajnego (Myrtus communis), rośliny występującej w basenie Morza Śródziemnego. Olejek posiada silne właściwości przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne, antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Łagodzi podrażnienia i świąd, hamuje nadprodukcję sebum. Pomaga więc przy łojotoku i łupieżu.

Olejek rozmarynowy

Olejek pozyskiwany jest z liści rozmarynu lekarskiego (Rosmarinus officinalis). Zioło to, rosnące w regionie śródziemnomorskim, jest cenioną przyprawą, a otrzymywany z niego olejek pielęgnuje nie tylko włosy, ale i ciało (ma działanie antycellulitowe). Olejek rozmarynowy posiada właściwości przeciwgrzybicze, antyoksydacyjne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne. Ogranicza łojotok, zwalcza drożdżaki, a przy tym pobudza krażenie, poprawiając dotlenienie i odżywienie cebulek włosów. Zalecany jest nie tylko w kuracji przeciwłupieżowej, ale także w przypadku łysienia plackowatego [11].

Olejek miętowy

Mięta pieprzowa (Mentha piperita), nazywana również miętą lekarską, to roślina uprawna, pochodząca prawdopodobnie z Anglii. Zioło to ma szerokie zastosowanie: pojawia się w kuchni, jako przyprawa nadająca świeży aromat, w medycynie tradycyjnej, jak i w kosmetologii. Olejek, pozyskiwany z liści mięty, wyróżnia się charakterystycznym zapachem, który zawdzięcza obecności mentolu (29-48% składu).

Warto sięgnąć po olejek miętowy, jeśli zmagamy się z łupieżem. Łagodzi on świąd i podrażnienia, pozostawiając na skórze przyjemne uczucie chłodu. Reguluje pracę gruczołów łojowych, działa przeciwgrzybiczo i przeciwbakteryjnie. Wzmacnia osłabione łojotokiem i łupieżem pasma. Jak wynika z badań [12], skuteczność w zakresie pobudzania porostu włosów jest większa niż w przypadku minoxidilu.

Olejek eukaliptusowy

Olejek otrzymywany jest z liści eukaliptusa gałkowego (Eucalyptus globulus), drzewa osiągającego wysokość nawet 60 m, należącego do rodziny mirtowatych i pochodzącego z Australii. Do produkcji olejku eterycznego używa się starszych, twardych liści. Znany jest on przede wszystkim z silnego działania przeciwgrzybiczego i przeciwbakteryjnego. Ponadto ogranicza nadmierne wydzielanie sebum, łagodzi podrażnienia i świąd, pobudza mikrokrążenie, wzmacniając włosy. Co ważne, badania dowodzą [13], że olejek eukaliptusowy wykazuje się dużą skutecznością w zwalczaniu drożdżaków Malassezia, odpowiedzialnych za powstawanie łupieżu.

Olejek szałwiowy

Szałwia lawendolistna (Salvia lavandulifolia) to roślina z rodziny jasnotowatych, do której zalicza się też m.in. rozmaryn i miętę. Występuje na południu Hiszpanii i Francji. Z jej liści i gałązek otrzymywany jest olejek eteryczny o charakterstycznym zapachu, nadawanym mu przez kamforę, stanowiącą blisko 1/3 jego składu.

Olejek szałwiowy wykazuje działanie przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antyoksydacyjne. Łagodzi podrażnienia i świąd towarzyszące łupieżowi i łojotokowemu zapaleniu skóry głowy. Ma właściwości ściągające, ogranicza więc nadmierną produkcję sebum, a przy tym wzmacnia osłabione włosy i zmniejsza ich wypadanie.

Olejek z drzewa herbacianego

Niewielkie drzewo herbaciane (Melaleuca alternifolia) należy do rodziny mirtowatych i spotkać je można na terenie Australii. Pozyskiwany z jego liści olejek należy do najpopularniejszych olejków eterycznych stosowanych w celach kosmetycznych. W jego składzie wyróżnić można ok. 100 związków aktywnych, a najważniejszym, stanowiącym ok. 40% składu, jest terpinen-4-ol.

Olejek z drzewa herbacianego szczególnie pomocny jest w przypadku dwóch schorzeń dermatologicznych: trądziku i właśnie łupieżu, działa bowiem przeciwgrzybiczo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, hamuje nadprodukcję łoju. Bardzo wysoką skuteczność w leczeniu łupieżu potwierdzają badania [14].

Olejek kajeputowy

Olejek pozyskiwany jest z liści drzewa Melaleuca leucadendron – jak wskazuje nazwa, spokrewnionego z drzewem herbacianym. Roślina należy do rodziny mirtowatych, występuje na terenie Australii, Nowej Gwinei i Południowo-Wschodniej Azji, posiada charakterystyczną jasną korę.

Olejek wyróżnia się wysoką zawartością 1,8-cyneolu (40-65%), związku należącego do terpenów, charakteryzującego się silnym działaniem przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybiczym i przeciwzapalnym. Olejek kajeputowy jest szczególnie zalecany w przypadku łupieżu – badania potwierdzają [15], że skutecznie zwalcza drożdżaki Malassezia.

Miód i propolis

Miód i propolis, a więc produkty pracy pszczół, cenione są od wieków jako doskonałe naturalne środki lecznicze, jak i efektywne kosmetyki pielęgnujące skórę i włosy. Zawierają m.in. olejki eteryczne, witaminy, sole mineralne, flawonoidy, aminokwasy. Działają przeciwgrzybiczo, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, odżywiają cebulki włosów, regenerują pasma, łagodzą świąd i podrażnienia skóry głowy.

Badania potwierdzają [16] skuteczność propolisu jako substancji pobudzającej porost włosów. Analizy dowodzą również [17], że miód okazuje się skutecznym środkiem łagodzącym łojotokowe zapalenie skóry głowy i łupież oraz ograniczającym związane z tymi schorzeniami wypadanie włosów.

Kosmetyki do włosów z miodem i propolisem  ↓ ↓ ↓

D-pantenol

Witamina B5, czyli kwas pantotenowy, jest niezbędna dla dobrej kondycji włosów i ich prawidłowego wzrostu, stymuluje bowiem keratynocyty do syntezy keratyny, a więc podstawowego budulca łodygi. To właśnie D-pantenol, po wniknięciu w głąb włosa, ulega przekształceniu w witaminę B5.

D-pantenol odnajdziemy w wielu kosmetykach do pielęgnacji włosów. Nie tylko je wzmacnia, ale i wygładza, nawilża, nadaje połysk, a co szczególnie ważne w przypadku łupieżu – koi podrażnienia, działa przeciwzapalnie i łagodzi dokuczliwy świąd, który często towarzyszy temu schorzeniu.

Glinka beloun

Beloun to odmiana czerwonej glinki, pochodzi z terenów Syrii Maroka, a znana i stosowana jest przez tamtejsze społeczności od wieków. Zawiera ok. 20 soli mineralnych, m.in. krzem, cynk, selen, fosfor, magnez, potas. Jest produktem całkowicie naturalnym, a przede wszystkim – skutecznym. Łagodnie oczyszcza skórę ciała i głowy, reguluje pracę gruczołów łojowych, ułatwia usuwanie toksyn z organizmu, działa przeciwbakteryjnie, odżywia cebulki, wzmacniając włosy. Zalecana jest do pielęgnacji pasm przetłuszczających się, w przypadku łojotokowego zapalenia skóry głowy i łupieżu.

Wyciąg z aloesu

Aloes to sukulent o charakterystycznych mięsistych liściach. Rodzaj obejmuje niemal 400 gatunków, z których w celach kosmetycznych najczęściej wykorzystywany jest aloes zwyczajny (Aloe vera), nazywany też aloesem barbadoskim. Występuje na terenie Azji Mniejszej i Afryki. Wyciąg z jego liści doskonale znany jest z właściwości prozdrowotnych i kosmetycznych. Zawiera ok. 140 substancji aktywnych, m.in. witaminy, związki mineralne, aminokwasy, nienasycone kwasy tłuszczowe, saponiny, naturalny kwas salicylowy.

Ekstrakt z aloesu działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Łagodzi podrażnienia, świąd, przyspiesza regenerację skóry i nawilża ją. Jak dowodzą badania [18], aloes wykazuje się również wysoką aktywnością przeciwgrzybiczą wobec drożdżaków Malassezia.

Wyciąg z cytryny

Cytryna zwyczajna (Citrus limon) to roślina pochodząca prawdopodobnie z Chin, w Europie pojawiła się w średniowieczu. Jej żółte owoce, pokryte grubą skórką, doskonale znane są z kwaśnego smaku, który cytryna zawdzięcza wysokiej zawartości witaminy C i kwasu cytrynowego.

Wyciągi z cytryny (czy w warunkach domowych – po prostu wyciśnięty z niej sok) wspomagają leczenie łupieżu i łojotoku. Zakwaszają skórę (obniżają jej pH), a należy pamiętać, że drożdżaki powodujące łupież najlepiej czują się w odczynie zasadowym. Działają ściągająco, a dzięki obecności kwasu cytrynowego – delikatnie złuszczają martwy naskórek. Odświeżają i oczyszczają skórę. Więcej informacji na temat kosmetycznych zastosowań cytryny znajdziesz tutaj KLIK.

Wyciąg z pokrzywy

Włoski parzące, pokrywające liście i łodygę pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica), to jej charakterystyczna cecha. Ta niewielka roślina kryje w sobie bogactwo związków aktywnych, które sprawiły, że pokrzywa ceniona była za właściwości prozdrowotne już w starożytności. Ekstrakty z jej liści (jako surowiec leczniczy służy czasem też korzeń) obfitują w sole mineralne (m.in. krzem i siarkę – związki niezbędne dla dobrej kondycji skóry, włosów i paznokci), flawonoidy, karotenoidy, olejki eteryczne, witaminy (m.in. A, K, B2, C).

W kosmetologii wyciągi z pokrzywy znajdują zastosowanie przede wszystkim w pielęgnacji włosów. Wzmacniają pasma, ograniczają przetłuszczanie, działają antyoksydacyjnie, łagodzą podrażnienia, a przede wszystkim – posiadają właściwości przeciwgrzybicze, dlatego zalecane są w przypadku łupieżu.

Wyciąg z kaktusa

Kaktus Cereus grandiflorus porasta suche obszary Ameryki Środkowej i Południowej. Zakwita ponoć raz na sto lat, stąd nazwa Królowa Jednej Nocy, pod którą znany jest w Polsce. Ekstrakty z kwiatu coraz częściej spotkać można w składzie preparatów do pielęgnacji skóry i włosów, również do włosów z łupieżem i tendencją do przetłuszczania się. Działają przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie i nawilżająco.

[1] V. Natarajan, S. Natarajan, Antidermatophytic Activity of Acacia concinna.

[2] Geetha Sri M, Varahalarao Vadlapudi, Nagendra Sastry Yarla, Anti-dandruff activity of ethanolic extract of sapindus mukorossi seed coat and ficus racemosa fruit peel and in silico protein interaction studies.

[3] W. Hendra Wijaya, A. Mun’im, J. Djajadisastra, Effectiveness test of fenugreek seed (trigonella foenum-graecum l.) Extract hair tonic in hair growth activity.

[4] Nasroallah Moradi, Mohamad Bagher Didarshetaban, Hamid Reza Saeid Pour, Fenugreek (Trigonella foenum-graecum L.) as a valuable medicinal plant.

[5] S. Mohamed Halith, A. Abirami, S. Jayaprakash, Chitra Karthikeyini, K. Kulathuran Pillai, P. U. Mohamed Firthouse, Effect of Ocimum sanctum and Azadiracta indica on the formulation of antidandruff herbal shampoo powder.

[6] Vyjayanthi G., Chanda Kulkarni, Anil Abraham, S.A. Kolhapure, Evaluation of anti-dandruff activity and safety of polyherbal hair oil: an open pilot clinical trial.

[7] A. Niharika, J. M. Aquicio, A. Anand, Antifungal properties of neem (azardirachta indica) leaves extract to treat hair dandruff.

[8] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18478241

[9] R. Suraja, G. Rejithaa, J. Anbu Jeba Sunilsona, K. Anandarajagopala, P. Promwichita, In vivo hair growth activity of Prunus dulcis seeds in rats.

[10] A. S. Rele, R. B. Mohile, Effect of coconut oil on prevention of hair damage. Part I.

[11] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9828867

[12] Ji Young Oh, Min Ah Park, Young Chul Kim, Peppermint Oil Promotes Hair Growth without Toxic Signs.

[13] P. Selvakumar, B. Edhaya Naveena, S.D. Prakash, Studies on the antidandruff activity of the essential oil of Coleus amboinicus and Eucalyptus globulus.

[14] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12451368

[15] Arora Poojal, Nanda Arun, Karan Maninder, Screening of plant essential oils for antifungal activity against Malassezia furfur.

[16] Shota Miyata, Yozo Oda, Chika Matsuo, Haruto Kumura, Ken Kobayashi, Stimulatory effect of brazilian propolis on hair growth through proliferation of keratinocytes in mice.

[17] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11485891

[18] R. Vijayakumar, C. Muthukumar, T. Kumar, R. Saravanamuthu, Characterization of Malassezia furfur and its control by using plant extracts.