Neem in. miodla indyjska (Azadirachta indica, syn. Melia azadirachta L.) jest gatunkiem wiecznie zielonego, szybko rosnącego drzewa z rodziny miodlowatych (Meliaceae). Pochodzi z subkontynentu indyjskiego. Rośnie w krajach o klimacie podzwrotnikowym.
Neem to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych w ajurwedzie (staroindyjskiej medycynie ludowej). Jak wskazują sanskryckie teksty, właściwości lecznicze neem doceniano już w starożytnych Indiach.
W indyjskiej medycynie ludowej wykorzystywane są zarówno nasiona, liście, kwiaty jak i kora neem. Roślina znajduje zastosowania głównie w leczeniu chorób skórnych. Skutecznie wspomaga łagodzenie takich dolegliwości jak stany zapalne skóry, egzema, łupież czy grzybica. Ze względu na swe silne działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze, antywirusowe, przeciwzapalne i przeciwpasożytnicze jest powszechnie wykorzystywana w ajurwedzie w celu zwalczania zmian trądzikowych. Neem wspomaga także gojenie się ran i zadrapań. Koi skórę i łagodzi swędzenie.
W sanskryptach ajurwedyjskich miodla indyjska określana jest mianem sarva nivarini, czyli „lekarstwo na wszystkie choroby”. Stosowanie kosmetyków na bazie neem zalecane jest w przypadku skóry suchej, podrażnionej i łuszczącej się oraz trądzikowej ze skłonnością do stanów zapalnych.
W kosmetyce neem jest z powodzeniem wykorzystywane jako składnik maseczek, mydeł, szamponów, kremów, past do zębów oraz maści.
Z nasion neem tłoczony jest ciemno brązowy olej (zawiera ok. 48% kwasu olejowego, ok.19% kwasu palmitynowego, ok. 17% linolowego, ok. 15 % stearynowego, ok. 1% kwasu mirystynowego), który znajduje zastosowanie w preparatach przeciwłupieżowych oraz wzmacniających cebulki włosów.
Kosmetyki z neem:
Wygląda trochę jak liście laurowe